ეტიკეტების პრინტერები-აპლიკატორები (Print and Apply Labelling machine - PALM) Domino M-series და Klinger Ventus შექმნილია პროდუქციის ავტომატურად დაბეჭდვისა და ეტიკეტირებისთვის, პროდუქციის ხაზში ან საწყობის შიგნით გადაადგილებისას. ტექნოლოგია საშუალებას გაძლევთ დაბეჭდოთ ნებისმიერი ტექსტი (მათ შორის ცლადი), თარიღები, ვარგისიანობის ვადა, აგრეთვე ლოგოები, ნებისმიერი შტრიხ-კოდები და გრაფიკები.
ტექნოლოგიის მუშაობის პრინციპი ემყარება თერმული გადაცემის ბეჭდვის მეთოდსა ან პირდაპირ გათბობას და თერმული ეტიკეტის გამოყენებაზე, რომელთა შემადგენლობაში შედის მასალა, რომელიც იცვლის ფერს გახურების დროს. ამის წყალობით, თქვენ შეგიძლიათ ბეჭდოთ ეტიკეტები მელნის გამოყენების გარეშე თერმოტრანსფერული ლენტების- რიბონების მეშვეობით.
პირდაპირი გათბობა: პირდაპირი გათბობით ბეჭდვისას გამოიყენება თერმული ეტიკეტები, რომლებიც შეიცავს ქიმიურ ნოვთიერებას და გათბობის შედეგად იგი იცვლის ფერს. თერმული ეტიკეტები უფრო მგრძნობიარეა სინათლის, მაღალი ტემპერატურისა და ხახუნის მიმართ, რაც ამცირებს მათ სიცოცხლის ხანგრძლივობას.
თერმული გადაცემა: თერმული გადაცემით ბეჭდვისას გამოიყენება ჩვეულებრივი ქაღალდის ეტიკეტები და მელნის სპეციალური ლენტები (რიბონები). ლენტი ერთ მხარეს დაფარულია საღებავი აგენტით, ჩვეულებრივი ცვილით ან ცვილით, რომელსაც აქვს გარკვეული რეზინის შემცველობა. როდესაც ლენტის ნაწილი თბება, საღებავი ნივთიერება დნება და გადადის ქაღალდზე, ამით იქმნება გამოსახულება. ეს ნიშნები უფრო გამძლეა და გამძლეა სითბოს და აბრაზიისაგან.
როგორ მუშაობს? როგორ მუშაობს?
იმისდა გათვალისწინებით, თუ როგორც გადის ეტიკეტი ან რიბონი ეტიკეტით საბეჭდი თავის ქვეშ, მიკროსკოპული გათბობის ელემენტები საბეჭდი თავის გასწვრივ თბება და ცივდება პირდაპირი გათბობისას გამოსახულების შესაქმნელად ან დნება მყარი მელანი და გადააქვს იგი პოლიესტერის საყრდენიდან ეტიკეტის მასალაზე თერმული გადაცემის ბეჭდვისას. ეს პროცესი განსაზღვრავს პრინტერის ბეჭდვის სიჩქარეს. თერმული გადაცემის თავებს, როგორც წესი, აქვთ 200 ან 300 გამათბობელი ელემენტი ინჩის სიგანეზე (dpi), რაც უდრის 8 და 12 ელემენტს მმ-ზე.
ეტიკეტები მიეწოდება ქაღალდის საყრდენს, მას შემდეგ რაც ეტიკეტები ავტომატურად გამოიყოფა და დაეწებება, გადამუშავდება ქაღალდის ფუძე. დაბეჭდილი ეტიკეტი განცალკევდება ფუძისგან და მიეწოდება აპლიკატორს.
არსებობს სხვადასხვა ტიპის აპლიკატორები, რომლებიც გამოიყენება წარმოების ამოცანის შესაბამისად:
- აპლიკატორის ყველაზე გავრცელებული ტიპია ფისტონი. ეტიკეტი ვაკუუმის მეშვეობით ჩერდება ფისტონის სიბრტყეზე, შემდეგ ის პნევმატური ცილინდრის დახმარებით წინ გამოიწევა პროდუქტისკენ, რომელიც საჭიროებს მარკირებას. ფისტონი ეხება პროდუქტს და აწებებს მასზე ეტიკეტს. ზოგჯერ ფისტონის დასახმარებლად გამოიყენება ჰაერი, რომელიც დამატებით ბერავს ეტიკეტს უკეთესად დაწებებისათვის. ამ მეთოდს ეწოდება ფისტონი ჰაერის დაწნევით.
- აპლიკატორი ჰაერის დაწნევით. უბრალოდ «ბერავს» ეტიკეტს ფისტონიდან პროდუქტამდე პროდუქტთან აპლიკატორის ფიზიკური კონტაქტის გარეშე. ეტიკეტი ჩერდება ვაკუუმით აპლიკატორის ზედაპირზე და საჭირო დროს, ჰაერის უეცარი ნაკადის დაწნევით ეტიკეტს გამოუშვებს აპლიკატორიდან და დააწებებს მას პროდუქტის ზედაპირზე.
- თუ თქვენ გჭირდებათ დააწებოთ გრძელი ეტიკეტი ყუთის მხარეს ან კუთხის გარშემო, ასეთ შემთხვევაში შეგიძლიათ გამოიყენოთ აპლიკატორი ფუნჯით.
- ეტიკეტის დასაჭერად გამოიყენება დიდი ზომის ფირფიტის აპლიკატორი დიდი ზედაპირით. პროდუქტის მოახლოებისთანავე, აპლიკატორის ფირფიტა გადაიხრება და მიეწოდება ეტიკეტი დასაწებებლად. თუ ეტიკეტი დაიტანება დაკეცილი ზურგით, იგი მიწოდება ისეთნაირად, რომ მისი ნახევარი შეჩერდეს უკანა ზედაპირის ზემოთ და შემდეგ გორგოლაჭის ან ჯაგრისით ზეწოლით გასწორდეს ეტიკეტი პროდუქტის უკანა მხარეს დასაწებებლად.